به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تیمی از محققین NanoBioCel داربست یا ماتریکسی را تولید کرده اند که می تواند منجر به حل مشکل نقایص استخوانی بزرگ شود. این داربست ها می توانند ماتریکس استخوان را جایگزین کرده و به بازسازی بافت استخوانی کمک کنند. آن ها از ژلاتین به عنوان یکی از مشتقات کلاژن استفاده کردند که در مقایسه با خود کلاژن، سمیت کمتری دارد ولی همان ویژگی های کلاژن را نشان می دهد. برای پلیمریزاسیون پروتئین های ژلاتین و حفظ انسجام داربست، محققین از جنیپین استفاده کردند. این داربست هم توانایی حفظ سلول های بنیادی مزانشیمی را دارد و هم این که می تواند فاکتورهای رشد را به صورتی حساب شده و دقیق آزادسازی کند. محققین در ساخت داربست از دو فاکتور رونویسی مهم در استخوان سازی استفاده کردند که یکی از آن ها(SHH)، در دو روز اول بعد از آسیب آزاد می شود و دیگری(VEGF) آزادسازی دیرهنگام تری دارد. تست های مربوط به زیست تخریب پذیری و زیست سازگاری بسیار امیدوار کننده بود و نشان داد که رشد سلول های بنیادی مزانشیمی روی این داربست به مراتب بهتر از کشت های معمولی است. آنالیزهای بیشتر نشان داد که سلول ها به درون داربست نفوذ کرده و  در آن جا شروع به ترشح ماتریکس استخوانی کرده اند. آزادسازی SHH‌منجر به فعال سازی ژن های دخیل در استخوان سازی می شود و VEGF هم موجب رگزایی بیشتر و جذب سلول های بیشتر به ناحیه آسیب برای تولید بافت استخوانی می شود.

پایان مطلب/